'Geen seconde spijt dat we de regie uit handen gaven'

Vrijheid en onafhankelijkheid stonden bij Peter hoog in het vaandel als kleine jongen al. Eigenwijs noemt hij zichzelf. Hij droomde er als jochie van om ‘iets te gaan doen’ in de Rotterdamse haven. Hij koos zijn eigen pad en bewandelde dat ook.

"Ondernemen heb ik niet van huis uit meegekregen, mijn vader had een goede financiële functie bij de Holland America Lijn en mijn moeder was huisvrouw. Ik ben min of meer toevallig in dit vak gerold. Ik werkte in de haven van Dordrecht en later Rotterdam. Er was een grote werkloosheid en ik was dat ook kortstondig. Ik ben gewoon op alles gaan solliciteren wat ik tegenkwam. Met wat bluf is dat gelukt. Ik moest ervaring hebben die ik niet had, ik heb me gewoon erin gepraat en daar ben ik mee weggekomen. Ik ben direct verliefd geraakt. De logistiek is verslavend.”

“Ik maakte de dingen mooier dan ze werkelijk waren om te bereiken wat ik wilde. School heb ik redelijk weten te verkloten, dus ik moest mezelf bijspijkeren in avondstudies. Om daar te komen moest ik wel een beetje aandikken wat ik tot dan toe had gedaan.”

Het hebben van vrijheid en ruimte waren Peter zijn grootste drijfveren. Met een eigenwijze inborst zette hij dan ook zijn eerste stappen op het ondernemerspad. Met de wil om iets te maken wat er nog niet was, probeerde hij zichzelf steeds hoger op de ladder te zetten. Dat deed hij met succes.

"Ik ben iemand die niet snel opgeeft en redelijk gedreven is. Dat helpt wel bij ondernemen. Er zijn best wel eens dingen geweest die ik achteraf anders had gewild. Ik werk op basis van vertrouwen en ben wel eens in dat vertrouwen teleurgesteld. Dat ik dacht ‘het komt goed’ en dat bleek dan niet zo te zijn.”

“Samenwerken en een gezamenlijke focus zijn cruciaal voor succesvol ondernemen. Het gevoel van samen iets realiseren is erg belangrijk. Ik ben het meest trots dat we (red.: Peter, zijn vrouw Erica en zijn schoonfamilie runden gezamenlijk het bedrijf R.M.I.) een tak hebben opgezet in de Internationale tankcontainer levensmiddelen logistiek die na een aantal jaren marktleider werd. Juist omdat er toch al wat grote spelers in de markt waren."

Op de vraag wat je als ondernemer echt niet moet doen, geeft Peter aan dat hij het lastig vindt om te zeggen wat anderen niet zouden moeten doen. "Je moet niet achteroverleunen en denken dat het vanzelf blijft komen. Dat is het risico dat je loopt als een onderneming succesvol is. Ik heb dat ook gehad dat je achteroverleunt en denkt dat je het bereikt hebt. Je moet je focus blijven houden, je moet blijven knokken. Inventief blijven. En blijven zoeken naar dingen waarvan je nog niet weet dat ze er zijn."

Het samenwerken en de gezamenlijke focus vond Peter in zijn vrouw en schoonfamilie. Zakelijk hebben zij altijd alles samen besproken. "Het moeilijke aan een familiebedrijf is dat je moet oppassen dat je niet alles mee naar huis neemt. Dan ben je dag en nacht met het bedrijf bezig. Zeker als je andere ideeën hebt over de bedrijfsvoering. Daar moet je voorzichtig mee zijn."

Als ondernemer zijn er natuurlijk momenten waar je heel gelukkig van wordt. Of die je, wanneer je erop terugkijkt, wellicht op een andere manier had aangevlogen. Peter beleefde zijn meest gelukkige, zakelijke moment bij het openen van zijn eerste overzeese kantoor, in de Verenigde Staten. Dat was namelijk de eerste stap naar een wereldwijd netwerk van kantoren en agenten.

"Ik heb nergens spijt van zakelijk gezien. Natuurlijk zijn er zaken waarvan je achteraf denkt dat had ik anders moeten doen, maar spijt heb ik er niet van. Dat hoort erbij. Je moet niet terugkijken, maar vooruitkijken. Zakelijk en privé besloot ik op een gegeven ogenblik dat het tijd was om te stoppen. Er kwam veel consolidatie en grote jongens pompten er veel geld in. Dat maakte het moeilijk. Nu hadden we het met flink investeren wel kunnen redden. Echter, we waren actief in verschillende takken en je kan het maar één keer uitgeven. Ik ben binnen de familie een aantal jaren bezig geweest om over verkopen te praten, dat was niet altijd even makkelijk voor iedereen. Je neemt toch afscheid van ‘je baby’. Uiteindelijk zijn we er met zijn allen goed uitgekomen. Gezamenlijk stonden we erachter dat we de Internationale tak zouden gaan verkopen."

"Na dit gezamenlijke besluit waren we er vrij snel achter dat dit niet iets was dat we zelf konden doen. Onze expertise ligt niet in dit soort zaken. Wij zijn vervoerder en logistiek specialist dus we hebben gezocht naar iemand die ons kon helpen. Ik moet zeggen dat dit best wennen was. Ik deed de verkoop samen met mijn zwager. Je moet dan de regie uit handen geven en dat gaat me niet heel gemakkelijk af. Uiteindelijk hebben we daar geen seconde spijt van gehad.”

"Tijdens de vragen van de potentiële koper waren er wel momenten dat ik dacht; daar heb jij helemaal niks mee te maken, maar natuurlijk hadden zij die informatie nodig voor het uitvoeren van hun werk. Ook bij puntjes van kritiek dacht ik dan wel eens ‘ja dag!’. Dat was best wel eens een beetje lastig. En dan val je na de verkoop in een soort van groot gat. Ik ben nog een jaar aangebleven als interim. Ik had de pech dat na een maand of drie COVID toesloeg en ik geen fatsoenlijk afscheid heb kunnen nemen van mijn medewerkers, klanten, collega's en mijn overzeese collega's. Dat ga ik nog goedmaken. Die reizen ga ik nog maken."

Op dit moment vermaakt Peter zich nog prima op de golfbaan en in zijn tuin en op de vraag wat hij in de toekomst nog wenst, antwoordt hij gekscherend: "Uiteindelijk denk ik dat ik wel iets voor mezelf moet gaan doen, anders wordt m'n vrouw ook redelijk gestoord van me. Ook voor mezelf wil ik actief blijven. Ik ga kijken of ik startende ondernemers kan helpen, met hen mee kijken en een spiegel voorhouden. Daarnaast wil ik graag rustig de tijd nemen om te bekijken welk vrijwilligerswerk er bij me past.”

Met de wijsheid van nu zou Peter zijn jeugdige zelf als advies willen meegeven dat het belangrijk is dat je respect moet hebben voor de mensen in je omgeving, voor iedereen.

Samenvattend en terugkijkend geeft hij aan: "Ik heb kansen gekregen, meer kansen zelf gecreëerd, volgehouden, een paar tikken gekregen, toch weer doorgegaan en uiteindelijk zakelijk geslaagd. Ik kan terugkijken op een mooie carrière."